Мусоҳибаи ихтисосии рӯзномаи “Хатлон” бо Боймурод Сайдалиев, журналист, собиқ раиси Кумитаи телевизион ва радиои вилояти Хатлон (1993-1997), лауреати Ҷоизаи Иттифоқи журналистони Тоҷикистон ба номи
Аз номи духтароне, ки тайи 25 соли охир бо квотаи президентӣ дар мактабҳои олӣ таҳсил кардаанду мекунанд
Бешубҳа, бо баргузории Иҷлосияи XVI Шӯрои Олии ҷумҳурӣ дар Қасри Арбоби шаҳри Хуҷанд на фақат дар ҳаёти сиёсии кишвар ва таъмини осудаҳолии шаҳрвандон, балки дар тамоми доираҳои иқтисодию иҷтимоии
Яке аз иқдомҳои шоистаи Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар соли 1997 таъсис додани Квотаи президентӣ мебошад. Ин дастгирӣ ва ғамхории бузургест дар ҳаққи мо-ҷавонони кишвар.
Давлати абарқудрати Шӯравӣ аз байн рафт. Ҷумҳурии Тоҷикистон 9 сентябри соли 1991 Истиқлоли давлатии худро эълон намуд ва узви комилҳуқуқи ҷомеаи ҷаҳонӣ - Созмони Милали Муттаҳид гардид.
Дар таърихи ҳар кишвар ҳодисаву воқеаҳои муҳиме ҳастанд, ки дар сарнавишту оянда нақши бориз ва ҳалкунанда дошта, барои пойдору сарҷамъ намудани мардуми кишвар аҳамияти бузург доранд. Иҷлосияи XVI
Ёди он рӯзҳои сангини ҷанги шаҳрвандӣ барои шоҳидони вақт боз сангинтар аст. Ҳарчанд он ба ҳукми таърих ворид шудааст, вале аз ёдҳо намеравад.
Ҳар яки мо барои бузургдошти таълимоти орифе, қаҳрамонии ибратбахши фарде ба зиёрати мақбарае ва дидани осорхонае меравем. Ин аз ҳамақидагӣ ва ҷонибдории мо нишона аст. Дар Тоҷикистони мо ҷойҳои
Ҷасорат, мардонагӣ, худшиносӣ ва хиради гурӯҳе аз вакилони Шӯрои Олӣ, аз ҷумла фиристодагони Хатлонзамин буд, ки Иҷлосияи XVI-ро ба рӯйдоди сарнавиштсоз дар таърихи Тоҷикистони соҳибистиқлол табдил
Ҳамон рӯзҳо Адолат Раҳмонова гуфта буд: “Оромӣ, сулҳ, беҳбудии кишвар, имрӯз ба ақлу заковат ва хиради депутатҳо вобастааст. Агар онҳо қарорҳои хирадмандона қабул карда, роҳҳои ваҳдатро таъмин
