Аз замонҳои пешин иттилоот асосан ба тариқи ВАО-и анъанавӣ паҳн мешуд, имрӯз интернет ва шабакаҳои иҷтимоии рақамӣ иттилооти саривақтиро таъмин мекунанд ва журналистика комёбии калонро ба дунбол
Ҷорӣ кардани хатсайрҳои нави автобус дар масири Бохтар-Левакант аз аввал ҳамчун тадбири муҳим барои беҳтар кардани хизматрасонии нақлиётӣ барои сокинон арзёбӣ мешуд. Аммо мушоҳидаҳо нишон медиҳанд,
Дар ҷаҳон раванди ташкил намудани рамз (символ, намод, бренд)-и шаҳрҳо рӯ ба рушд ниҳодааст. Онҳо яке аз василаҳои ҷалби сайёҳон ва муаррификунандаи маҳал дар сатҳи ҷумҳурӣ ва минтақа мебошанд.
Дар замони муосир матбуот яке аз рукнҳои асосӣ, муҳим ва пешбарандаи ҷомеа ба шумор меравад. Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон
Ё чаро сомонаи расмии Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии ноҳияи Ёвон ба талаботи “Қоидаҳои ягона барои сомонаҳои расмии ташкилоту муассисаҳо, мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатӣ ва мақомоти
«Матбуот чашму гӯши халқ, муҳимтарин рукни ҷомеаи демократӣ мебошад ва ҷамъиятро аз бисёр нокомиҳои зараровар раҳо карда метавонад». Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон
То рафт тарки саҳнаи ҳунар намудани мардони раққос масъулин ва мутахассисони соҳаро дар Тоҷикистон нигарон кардааст. Инро бархе аз сокинон ва дӯстдорони санъати рақс низ пай бурда, борҳо фикру
Тозаву озода нигоҳ доштани муҳити зист яке аз рисолати асосии инсонӣ маҳсуб ёфта, маданияти шахсро муайян мекунад. Ҳамчунин, тозагӣ барои саломатӣ нақши аввалиндараҷа дошта, сабаби кам шудани
Оё сомонаҳои расмии шаҳру навоҳӣ ба талабот ҷавобгӯянд?
Ҳамасола бо фаро расидани фасли гармо қариб дар тамоми манотиқи кишвар ҳодисаҳои нохуши ғарқшавии сокинон ба қайд гирифта мешавад. Баъзе аз бемасъулиятии падару модар, бархеи дигар аз надоштани
