Момои Ғамзабӣ 110-сола шуд
Ғамзабӣ Назарова 20 январи соли 1912 дар деҳаи Сайдони Ҷамоати деҳоти “Хост”-и ноҳияи Рашт ба дунё омадааст. Ӯ дар хурдсолӣ аз падару модар маҳрум шуда, дар тарбияи аммаю холаҳояш монд. Ба гуфти ин
Ғамзабӣ Назарова 20 январи соли 1912 дар деҳаи Сайдони Ҷамоати деҳоти “Хост”-и ноҳияи Рашт ба дунё омадааст. Ӯ дар хурдсолӣ аз падару модар маҳрум шуда, дар тарбияи аммаю холаҳояш монд. Ба гуфти ин
Дар остонаи Рӯзи модар ба аёдат ва суроғи Райҳонбӣ Нозимова, сокини Ҷамоати деҳоти “Даҳана”, деҳаи Ёхсучиёни шаҳри Кӯлоб, раҳсипор шудем. Ба ҳавлии ин модари саропо нозанину хушабрӯ ворид гаштам.
Аловуддин яке аз ҳунармандони бисёр соҳибзавқ, дорои истеъдоди фавқулода буд. Ӯ худаш ҷавоби як дастаи мукаммали ҳунармандонро дода метавонист. Зеро якчанд нақшро дар як вақт бозӣ мекард. Ҳар кадоми
Аловуддин шахси ширингуфтору болидасозу рӯҳи дили мардум буд. Онҳое, ки аз саҳар то бегоҳ хаста шуда, ба хона меомаданд, Аловуддин бо як саҳнаи офаридааш ҳамаи хастагиҳои онҳоро мебаровард. Ба мардум
Ҷойи ӯ пур накунад ҳеҷ касе, Мисли ӯ нест дигар хушнафасе.
Чунин ном дорад китоби ба тозагӣ таълифнамудаи журналист, муаррих ва фарҳангшинос Ҷалолиддин Сафарзод, ки ба Ҷашни 30-солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва 90-солагии ташкилшавии
Як чеҳраи Гул бубину ин бори Фалак, Аз чеҳраи гул шукуфта бин кори фалак. То чанд кашӣ нола ту аз дори фалак, Чун тори кафаш маст шав аз тори «Фалак».
Рӯзнома дар Вазорати фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон таҳти рақами 117/рз-97 аз 07 январи соли 2019 аз нав ба ҳисоб гирифта шудааст.