Ҳамдаму ҳамрози мардум
Худованд гоҳо як идда инсонҳоро барои он меофарад, ки эшон ба туфайли фикри солим, ақли расо, нутқи фасеҳу бурро, қавлу амали ростинашон дигарҳоро роҳнамоӣ кунанд, ба роҳи дуруст ҳидоят намоянд.
Ҷудокунӣ:
Бибӣ Марям: «Худовандо, фарзандамро аз халқ ҷудо накун!»
Бибӣ Марям Шарифова, модари Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Қаҳрамони Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар деҳа мисли дарахти пурборе буд, ки дар
Давлаталӣ Саид: «Эмомалӣ Раҳмон маҳаки асосӣ ва бунёдии таъмини музаффариятҳои давлату миллат аст»
Ҳамдиёрони арҷманд! Боиси фараҳмандист, ки имрӯз мардуми шарифи Тоҷикистон дар фазои суботу осоиштагӣ ва ваҳдати комили миллӣ зиндагӣ карда, шоҳиди пешрафтҳои рӯзафзуни диёри маҳбубамон дар арсаҳои
НАҚШИ ПЕШВОИ МИЛЛАТ ДАР ТАҲКИМИ ИСТИҚЛОЛ ВА НУМӮИ ТОҶИКИСТОН
Имрӯз, 14 ноябри соли равон дар Театри мусиқӣ -мазҳакавии ба номи Ато Муҳаммадҷонов шаҳри Бохтар бо ташаббуси Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии вилояти Хатлон, Раёсати Кумитаи давлатии амнияти
Симои Пешвои миллат дар асари “Меъмори ваҳдат”- и Ш. Ҳаниф ва С. Мирзошоҳ
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бузургтарин ташаббускор дар масъалаи сулҳу ваҳдати миллӣ аст. Аввалин сухане, ки дар Иҷлосияи
Таҷриба
Дар канали Ютуб суҳбати як тоҷири муваффақеро тамошо кардаму завқи иҷрои гуфтаҳои ӯ дар дили ман ҳам бедор шуд, мегуфт модаре, ки андешаҳояш хело ҷолиб буд. Он тоҷир дар бораи касбомӯзии фарзандон
Эмомалӣ Раҳмон - чеҳраи намоёни арсаи сиёсат
Мардуми Ҷумҳурии Тоҷикистон аз он ифтихор менамоянд, ки тавассути сиёсати хирадмандонаву дурандешонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ
Достони Пешво
Заҳмату талошҳои хастагинопазир, корномаву ҷонфидоиҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар осори адибон ба таври густарда
Эҳёгари давлати навини тоҷикон
Тоҷикистони азизи мо, ки имрӯз ҷаҳониён онро мешиносанд ва баробари дигар давлатҳо эҳтиром менамоянд, ба биҳишти рӯйи замин табдил ёфтааст. Хуб медонед, ки ин ҳама бо ҷонфидоиҳои зиёди Пешвои миллат
Дар корзори Роғун
Рӯзҳои дар сохтмони аср, пайкари нуру зиё - Роғун будан аҷаб нашъае дорад. Дар миёни кӯҳҳои осмонбӯс дар синаи зартеғ, ки чор тарафро муъҷизаҳои табиати афсонавӣ пӯшондааст, бо кормандони неругоҳ ва
