Неруи муқтадири афкорсоз
Мулоҳизаҳо дар бораи имрӯзи матбуоти даврии вилояти Хатлон
Ҷудокунӣ:
Ж:урналистика аз дидгоҳи бузургон
Имрӯз матбуот ҳамқадами ҳаёт ва ҷузъи хеле муҳиму ҷудонопазири ҷомеаи озоду демократии мо буда, бо таъмини фазои иттилоотӣ ба шаҳрвандон дар интихоби дурусти мавқеъ ва дарёфти ҳақиқат имкониятҳои
ТАҶЛИЛИ РӮЗИ МАТБУОТ АЗ ҶОНИБИ РӮЗНОМАИ «ХАТЛОН»
Имрӯз, 10 март, бо ташаббуси рӯзномаи «Хатлон» дар ҳамкорӣ бо Донишгоҳи давлатии Бохтар ба номи Носири Хусрав бахшида ба Рӯзи матбуоти тоҷик таҳти унвони «Матбуоти даврии маҳаллӣ: воқеият ва дурнамои
Дар майдони журналистика кӣ ҷилва мекунад?
Журналист шудан кори ҳар кас нест. Журналистӣ касби пурмасъулият ва пурмашаққат мебошад. Дар ҳамаи донишгоҳҳои кишвар факултету кафедраҳои рӯзноманигорӣ фаъолият мекунанд, ки барои омода намудани
Азми бунёди таълимгоҳи нав дар ноҳияи Дӯстӣ
Дирӯз, 9 март, муовини раиси девони вазирон - вазири корҳои хориҷии Туркманистон Рашид Мередов дар доираи сафараш ба Ҷумҳурии Тоҷикистон ба вилояти Хатлон омад.
Агар зан «чароғи хонадон» намешуд...
Дӯстони азизам! Шумо то имрӯз ибораи “зан чароғи хонадон”-ро борҳо шунидаед ва шояд гоҳе гуфта бошед, ки ин муҳоботу зиёдаравист. Аммо ин воқеият аст, дӯстон, воқеият. Чунки бе зан – зани порсову
Обида дармонбахши беморон аст
Обида дар оилаи узбектаборони шаҳри Бохтар таваллуд шуда, факултети забон ва адабиёти руси филиали Донишкадаи омӯзгории ба номи Т.Г. Шевченкои шаҳри Душанбе дар шаҳри Бохтарро хатм карда, таҳсилашро
Ш. Худайберенова: «Ҳамеша миёни хонандагон шодам»
Шекер Худайберенова аз ҷумлаи он бонувони туркментабор аст, ки дар тарбияи насли наврас саҳми беандоза дорад.
Ҳеҷ гоҳ фикри аз ин Ватан рафтанро надоштам
Татяна Қосимова 14 декабри соли 1949 дар ноҳияи Муъминобод таваллуд шудааст. Модараш Екатерина Поташова солҳои 30-юми асри ХХ аз вилояти Тамбови Россия муҳоҷир шуда ба водии Вахш меояд. Падараш
Ман зодаи Тоҷикистонам
Замоне дар водии Вахш намояндагони миллатҳои рус, тотор, қазоқу қирғиз, олмониву украин ва дигарон паҳлуи ҳам истода меҳнат менамуданд. Дар ин рос-то, мехоҳем, дар бораи омӯзгори муваффақи қазоқ, ки
