Эҳё ва бузургдошти ҷашнҳои миллии мардум, ки тӯли ҳазорсолаҳо аз ниёгонамон ба мерос мондааст ва дар онҳо як ҷаҳон суннатҳои волои инсонӣ таҷассум ёфтааст, аз ҳар ҷиҳат боиси пайравӣ ва омӯзиш
Одамони аз қадим то имрӯз ба чор унсури ҳастӣ - об, ҳаво, хок ва оташ эътиқоди махсус доштанд ва доранд. Мардум ба хубӣ медонистанд, ки то чӣ андоза оташ ва хуршед дар зиндагии онҳо мавқеи муҳим