Солҳои охир иқлими сайёра тағйир ёфта, ба зиндагии аҳли башар мушкилоти зиёде пеш овардааст. Обшавии босуръати пиряхҳо, ки манбаи асосии дарёҳо мебошанд, сабабгори ба амал омадани офатҳои табиии
Нигаҳҳо дар камони дидаҳо чун тирҳо хуфта, Ҳама дар лавҳи маҷлисгоҳ чун тасвирҳо хуфта. Намеҷунбад касе аз ҷой, ҳайкалгаштаро монад, Зи хоби ин ҳама тақдирҳо тадбирҳо хуфта.
Китоби “Ифтихори ватандорӣ”-ро мутолиа карда, хонанда бардошти маънавии хубу муассире мегирад. Дар маҷмӯаи мазкур силсилаи мақолаҳои ходимони рӯзномаи “Хатлон”, инчунин иштирокдорони озмуни эҷодии
Ҳамдиёрони арҷманд! Боиси фараҳмандист, ки имрӯз мардуми шарифи Тоҷикистон дар фазои суботу осоиштагӣ ва ваҳдати комили миллӣ зиндагӣ карда, шоҳиди пешрафтҳои рӯзафзуни диёри маҳбубамон дар арсаҳои
Имрӯз, 14 ноябри соли равон дар Театри мусиқӣ -мазҳакавии ба номи Ато Муҳаммадҷонов шаҳри Бохтар бо ташаббуси Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии вилояти Хатлон, Раёсати Кумитаи давлатии амнияти
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бузургтарин ташаббускор дар масъалаи сулҳу ваҳдати миллӣ аст. Аввалин сухане, ки дар Иҷлосияи
Заҳмату талошҳои хастагинопазир, корномаву ҷонфидоиҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар осори адибон ба таври густарда
Тоҷикистони азизи мо, ки имрӯз ҷаҳониён онро мешиносанд ва баробари дигар давлатҳо эҳтиром менамоянд, ба биҳишти рӯйи замин табдил ёфтааст. Хуб медонед, ки ин ҳама бо ҷонфидоиҳои зиёди Пешвои миллат
Рӯзҳои дар сохтмони аср, пайкари нуру зиё - Роғун будан аҷаб нашъае дорад. Дар миёни кӯҳҳои осмонбӯс дар синаи зартеғ, ки чор тарафро муъҷизаҳои табиати афсонавӣ пӯшондааст, бо кормандони неругоҳ ва
Зери ин унвон дар толори Кохи фарҳангии Донишгоҳи давлатии Бохтар ба номи Носири Хусрав конференсияи илмӣ-назариявӣ бахшида ба Рӯзи Президент ва Иҷлосияи 16-уми Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон
