Пас аз тақсимоти марзию ҳудудии соли 1924 ва тағйироти соли 1929, яъне баъд аз он, ки шаҳри Хуҷанд ва қисмати ками Водии Фарғонаро ба Тоҷикистон баргардониданд, бармало шуд, ки дар ҷануби Ҷумҳурии
Борҳо дар бораи номгузориҳо дар рӯзнома баҳсҳо доир намудем. Ҷавонон дар атрофи ин масъала бештар таваҷҷуҳ медиҳанд. Махсусан ҷавонони аз номи хеш норозӣ ба баҳсҳо ҳамроҳ мешаванд.
Китоб яке аз омилҳои муҳимтарини ташаккулдиҳандаи ахлоқи маънавӣ ва воситаи самарабахши тақвиятдиҳандаи сатҳи маърифати инсон, махсусан наврасону ҷавонон, эътироф гардида, дар ривоҷу равнақи камолоти
Бахшида ба Рӯзи матбуоти тоҷик аз ҷониби идо-раи рӯзномаи вилоятии «Хатлон» дар нашриёти «Эр-граф»-и шаҳри Душанбе китоби нав бо номи «Қадами файзбор» бо сифати баланд ба нашр расид. Дар ин хусус ба
Дар арафаи Рӯзи модар ва Рӯзи матбуоти тоҷик китоби рӯзноманигори хушном, ходими адабии рӯзномаи “Хатлон” Райҳона Раҳматова бо номи “Чашмандоз” интишор ёфт.
Дар ибтидои солҳои 30-юми асри XX бо мақсади пурзӯр намудани сиёсати ҳизбӣ ва амалӣ намудани барномаи ҳизби коммунист матбуоти минтақавӣ ба вуҷуд омад. Дар ин давра ноҳияҳои кишвар рӯзномаҳои махсуси
Ман ташна мешавам ба рухи офтобият, Бар ҷазбаи калому нигаҳҳои обият. Саҷҷодаест домани поки намозият, Мирам ба меҳру тинати поку савобият.
Андешае чанд оид ба соли 2025 дар қаламрави вилоятэълон гардидани “Соли фарҳанги китобхонӣ”
Ҳикоят мекунанд, ки дар як шаҳре ҷавони боодобу мусулмоне зиндагӣ мекард. Вале ҳамсараш хеле исрофкор ва беодоб буд. Ҷавон барои ислоҳ шудан ӯро борҳо бо суханони хуб насиҳат намуд, аммо фоидае
Фарорасии моҳи Рамазон чун дигар мусулмонони рӯи замин барои мардуми шарафманди Тоҷикистони маҳбуб низ боиси хушҳолию сурур аст. Давоми як моҳ бо анҷом додани рӯзадорию тоату ибодати холисона сӯи
