Ҳаёт мубориза аст
Мусиқӣ худ як ҳиссиёти волои шахс ва оромиши қалб мебошад. Аввалин рисолаҳои мусиқӣ бо забонҳои дарӣ ва арабӣ дар ҳудуди Мовароуннаҳру Хуросон, дар аҳди Сомониён таълиф шудаанд. Анвои созҳои мусиқӣ
Мусиқӣ худ як ҳиссиёти волои шахс ва оромиши қалб мебошад. Аввалин рисолаҳои мусиқӣ бо забонҳои дарӣ ва арабӣ дар ҳудуди Мовароуннаҳру Хуросон, дар аҳди Сомониён таълиф шудаанд. Анвои созҳои мусиқӣ
Чеҳраи ошно, навозишгар, суханомӯз, раҳдон, дастгир... пеши рӯям нигоҳи бихрадона баста, аз муқоваи китоби нав армуғон расидаам. Сари он дорад, ки на сурат аст, балки тандиси зиндааст, сохте, ки бо
Таҳти ин унвон дар арафаи ҷашни Истиқлол монографияи илмии муҳаққиқ Гулбону Одинаева ба табъ расид, ки ба таҳлилу таҳқиқу ашъори лирикии Ҳақназар Ғоиб, хусусиятҳои забону сабки ашъор, таҳлили
Пеш аз ҳама, бояд қайд кард, ки Сарвари тоҷикони олам муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон суннатҳои давлатдории гузаштагони худро аз Куруши Кабир то Исмоили Сомонӣ бо анъанаҳои давлатдории ҷаҳони муосир тавъам
Ғами он нест, ки дар оташи ғам сӯхтаем, Ҳасрати мо ҳама ин аст, ки кам сӯхтаем!
Муҳаббатшоҳ Шарифовро хуб мешиносам. Ӯ шахси меҳнатдӯст, масъулиятшинос ва дар иҷрои вазифаҳои бар дӯшдоштааш содиқ аст. Ана ҳамин дониши баланд, муҳаббат ба халқу Ватан, садоқат ба касб,
10 апрели соли 1918 Сафарбек Нозимов дар ноҳияи Абдураҳмони Ҷомӣ ба дунё омадааст. Дар ин ҷо камол ёфт, бо меҳнати ҳалол зиндагии хешро пеш бурд. Дар яке аз рӯзҳои наҳс Германияи гитлерӣ аҳдшиканона
Файласуфи шаҳир Ошо гуфтааст: «Бештар ханда карданро ёд бигиред. Ханда ҳам монанди ибодат муқаддас аст». Ин нуктаро Ҳунарпешаи халқии Тоҷикистон зиндаёд Аловуддин Абдуллозода, бе ягон тардид,
Зан – модар офарандаи ҳаёт, сарчашмаи меҳру муҳаббат, фариштаи заминӣ аст, ки бо қалби поку беолоиши худ дар тарбияи фарзандон, оромишу осоиши оила саҳми босазое дорад. Инчунин, занону бонувон дар
(Қисмате аз мақолаи «Ҷилваи «Ашки нур» аз дурахши «Тоҷи офтоб»)
Рӯзнома дар Вазорати фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон таҳти рақами 117/рз-97 аз 07 январи соли 2019 аз нав ба ҳисоб гирифта шудааст.