«Шамоли редактор задааст…»

Дар  замони  ҷавонии  мо тӯйҳои  арӯсӣ  дурӯза  буданд. 

Рӯзи аввалро иҷоб мегуфтанд ва рӯзи дуюм — мардумро ба наҳор хабар  карда,  ош  медоданд. 

Баъди  гузаштани  се-чор  рӯз  ё як  ҳафта  падари  арӯс  тарафи қудоро  ба  маъракаи  «талбон» («талбак») даъват мекард. Ҳамон солҳо  пешу  қафо  ҳамсинфон ва  ҷӯраҳо  хонадор  мешуданд. 

Ман  дар  таҳририяти  рӯзномаи «Овози  Самарқанд»  дар  вази-фаи  муҳаррири  техникӣ  фаъо-лият  мебурдам.  Пагоҳии  рӯзи чоршанбе  аз  истгоҳи  маҳаллаи Қавчинон  то  шаҳр  бо  мошини «Москвич»-  и  ҷӯраам  Нуриддин омадам.  Ӯ  ваъда  дод,  ки  баъди анҷоми кор наздам меояд ва мо якҷоя ба талбон меравем.

Дар  утоқи  кории  котибот  бо Ӯктам  Иброҳимов  тарҳи  шумо-раи навбатиро кашида, маводро ҷо ба ҷо кардем.

-Комил,  папкаи  захиравиро гиред, - гуфтанд котиби масъул, - як  аз  назар  гузаронем,  мабодо материалҳо куҳна нашаванд.

Соати корӣ ба охир мерасид ва ман мехостам тезтар равам. 

Ноилоҷ аз ғалладони миз папка-ро гирифта, материалҳоро як-як аз назар мегузарондем, ки дари хона кушода шуд.

-Бори дигар ассалому алайкум,  мондаҳои  кор, -  гуфта сармуҳаррир  Нор  Остонзода даромаданд.

Мо аз ҷой хестем.

-Муаллим,  ҳозир  наздатон  макети  шумораи  навбатиро  бурданӣ  будам, -  гуфтанд Ӯктамака.

-Худам  омада,  роҳкироятонро  хеле  сарфа  кардам,- хандиданд Остонзода.

Ҳамин  вақт  дари  утоқро  кушода  ҷӯраам  Нуриддин  даромад. Ӯ аз ин пеш ҳам ду-се бор омада буд. Ӯ дарро тақ-тақ ҳам накард, иҷозати даромадан ҳам напурсид.

-Сомайкӯм, ҳорманг, - Нуриддин  бо  моён  даст  дода  вохӯрӣ кард.

Аз  ин  Остонзода  эрод  гирифта гуфтанд:

-Худатон ба дидан як йигити биноӣ барин. Ассалому алайкум гуфтан,  ин  одоби  саломдиҳӣ мебошад.  Баъд  ҳорманг  нею мондаҳои кор ё монда набошед, гуфтан даркор.

-Хӯш,  хӯш, -  гӯён  Нуриддин назди  дар  рафт. -  Тезтар  баро, ман дар пеши мошин меистам.

Вақте ки аз роҳбарон иҷозат гирифта, баромада ба сабукрав нишастам, ӯ пурсид:

-Ин  марди  қаддарози «ренҷер»  кӣ?  Муаллимон  ба ман  ин  қадар  лексия  нахонда буданд.

-Сармуҳаррир.

-А, редактори газит-мӣ?

-Газит  не.  То  ҳол  ҳеҷ  кас-ро  нагазидааст.  Остонзода  - сармуҳаррири рӯзнома.

-Ду  минут  даромадам,  як олам гап зад. Ба шумо коргарҳо қийин будааст.

-Минут не, ба тоҷикӣ дақиқа мешавад.  Қийин  нею  -  душвор гӯй.

-Э-э-э, - гӯён хандида ба кит-фам зад Нуриддин. - Тубаям ша-моли «редактор» задааст.

Комил ҶӮРАЗОДА,
шаҳри Самарқанд