Истиқлол таронаи шарафмандӣ, суруди худсолорӣ, достони худшиносӣ ва тараннуми сарафрозиву ватансозист. Истиқлол гом гузоштан дар майдони ҳастӣ ва аз ҳавои озодӣ нафас кашидан аст. Истиқлол бунёди
Зуҳури инсон дар табиат падидаи фавқулода ва истисноист. Зеро он ягона мавҷудоти соҳибшуур мебошад, ки чунин афзалиятро тавассути забон ва амали мувофиқ ба муҳтавои майнаи хеш, мақсаднок, бо