Бо сару либоси ягонаи мактабӣ таъмин гардидани хонандагон яке аз масъалаҳои мубрами рӯз маҳсуб меёбад. Бахусус, сифати сару либоси ягонаи мактабӣ, ки аз тарафи корхонаҳои ватанӣ истеҳсол мегардад, аз
Шиору овезаҳо дар хиёбону кӯчаҳо дар сари ҳар як қадам – нуқтаҳои фурӯш, лавҳи рекламаҳо, ширкатҳои мобилӣ ва ҳама намуди марказҳои хизматрасонӣ дида мешавад. Вале имрӯз вазъи тозагии шиору овезаҳо
Устод Айнӣ тимсоли зиёии пешқадаме мебошад, ки тамоми умр ва фаъолияти серҷабҳаашро сарфи хизмат ба миллати хеш кардааст. Баробари таъсис ёфтани Ҷумҳурии Тоҷикистон ӯ бо тамоми ҳастиаш ба он пайваст
Хӯрок ҳар қадар болаззат бошад ҳам, пас аз дубора гармсозӣ ва ё зиёд нигоҳдорӣ метавонад мазаи худро гум карда, ба заҳролудшавии инсон оварда расонад.
Ватан дар баробари модар муқаддасоти воло буда, дар сарнавишти инсон нақши ҳалкунанда дорад. Вақте мо дар бораи ватандӯстӣ сухан мегӯем, пеш аз ҳама, муҳофизати Ватан пеши назар меояд. Дар ин маврид
- Чанд бардошт аз нашрияи “Хатлон”-и Мақомоти иҷроияи вилояти Хатлон
Шаҳраки “Тахти Сангин” ба Феҳристи ҷашнвораҳои ЮНЕСКО барои таҷлил дар солҳои 2022-2023 ворид шуд, ки ин аз таърихи куҳан доштани он ва таваҷҷуҳ ба мавзеъҳои нодиртарини сайёҳӣ, омӯхтани рӯзгори
Он халқе, ки тавоност, таъриху тамаддунаш, ҳастиаш бо китоб ҳамбастагӣ дорад. Хушбахтона, тоҷикон аз қабили ҳамин гуна миллатҳоянд. Бузургони миллати мо китобро «аниси кунҷи танҳоӣ», «ҷавшани тан»,
Моҳи шарифи Рамазон яке моҳҳои саховат ва файзу баракат маҳсуб ёфта, барои тоза кардани гуноҳҳои кабираю сағира восита мешавад. Вожаи “рамазон” дар фарҳанг ба маънои “тоза кардан” омадааст. Соли
