Мардуми тамаддунофари тоҷик аз замонҳои пеш фарорасии баҳору Наврӯзро бесаброна ва бо орзуву нақшаҳои рангин интизор мешуданд ва онро бо ҳар гуна расму оинҳои хос истиқбол мегирифтанд.
Наврӯз яке аз маҳбубтарин ҷашнҳои таърихии миллати соҳибтамаддуни тоҷик буда, ҳамчун мероси пурғановат ва бузурги фарҳангӣ бо тобишу ҷалоли хос аз аҳди қадим то ба насли имрӯз ба ёдгор мондааст.